?جناب اقای سید حسینی عزیز لطفا جهت اشنایی سایر عزیزان حاضر در گروه بیوگرافی خودتون رو بفرمایید

سلام علیکم; عرض ادب خدمت اساتید محترم و حضّار گرامی. بنده سید ابرار حسینی هستم. متولد سال ۷۴٫ ساکن روستای ندکان (از طرف پدر روستای سیدبار) از توابع شهرستان چابهار. در رشته آموزش زبان و ادبیان فارسی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید بهشتی مشهد در حال تحصیل هستم
?جناب آقای حسینی چرا رشته زبان ادبیات فارسی رو انتخاب کردین ؟
این رشته در اولویت‌بندی انتخاب رشته، اولین انتخابم بود و از همان بچگی به شغل شریف معلمی علاقه داشتم و به آن عشق می‌ورزیدم. حالا چرا معلم ادبیات؟ انتخاب ادبیات از آنجا بود که در دبیرستان ما دبیر ادبیات ما استاد محمدبخش درخشیده، واقعا فرد عالم و دلسوز و مهربانی و همچنین
آدم خیلی پخته و باسوادی بودند و مباحث ادبیات را با شیرینی خاصی مطرح می‌کردند. به اطمینان می‌گویم که ایشان سبب علاقه‌مندی من به ادبیات شدند. بطوریکه آرزو میکردم یه روز مثل ایشون بشم. اکنون پس از ورود به دانشگاه هدف دیگری نیز برای خودم ترسیم کردم و آن آشنایی با زبان و ادبیات بلوچی در کنار فارسی است.

?اقای حسینی برای. آمادگی در کنکور
آیا از کتب کمک آموزشی و کلاسهای کنکور، تست هم استفاده کردین ؟ کلاسهای و کتب کمک آموزشی ، برای قبولی در یک رشته خوب با رتبه عالی تا چه میزان موثر میدانید ؟
متأسفانه بنده تا قبل جلسه کنکور یک تست هم نزدم و این نکته کور بنده در آزمون سراسرس بود. به علت عدم آشنایی با تست و روش‌های تست زنی و همچنین بی‌توجهی به مبحث مدیریت زمان که اون هم ناشی از عدم آگاهی بنده بود، رتبه‌ای آنچه بایست کسب نکردم. مسلما اگر بنده با کلاس‌های تست آشنایی داشتم و حداقل یک مشاور و راهنما در مدرسه ما بود، رتبه و جایگاه بنده الان بهتر از این بود. و چه بسا دانش‌آموزانی در منطقه ما هستند که هنوز آشنایی کاملی به خود کتاب درسی ندارند چه برسد به کتب کمک درسی و تست.
?شما در چه مدارسی مشغول به تحصیل بوده اید و نقش این مدارس تا چه میزان در قبولی شما موثر بوده است ؟
بنده دبستان رو در مدرسه شهید پاییز محلی ندکان و دو سال اول و دوم راهنمایی رو در مدرسه دخترانه توحید ندکان و سوم رو در مدرسه باقرالعلوم روستای دج (۱۰ کیلومتری روستای ندکان) گذروندم. دبیرستان به پیرسهراب (۱۸ کیلومتری ندکان) رفتم و تا سال سوم در دبیرستان امام علی (رض) پیرسهراب تحصیل کردم. سال چهارم به مدرسه تاسوعای حسینی روستای بجاربازار (در بیست‌و‌پنج کیلومتری ندکان) رفتیم. در هیچکدام از این مدارس، شبانه‌روزی نبودم; یعنی هر روز می‌رفتیم و برمی‌گشتیم. سرویس رفت و برگشت هم نداشتیم و با موتور سیکلت رفت و آمد می‌کردیم. اما تأثیری که این مدارس بر بنده داشتن; در روستای خودمون که تا سال دوم راهنمایی در آنجا تحصیل می‌کردم، رئیس مدرسه -که عضو شورای اسلامی روستا هستن- خیلی بر بنده حق دارن. راهنمایی‌های دلسوزانه ایشان هرگز از خاطرم پاک نمی‌شود. نکته قوت تحصیل بنده در مدرسه امام علی پیرسهراب بود. معلمین این مدرسه علی‌الخصوص دبیر ادبیات و تاریخ، خیلی دلسوزانه بنده را راهنمایی می‌کردن. اما متأسفانه هیچ کدام از این مدارس کتابخانه نداشت و ما به‌غیر از کتب درسی خودمان، به کتاب دیگری دسترسی نداشتیم.
?اقای حسینی چرا در ابتدای اسم شما سید اومده ایا پیشنود اسم شماست ؟
نخیر پیشوند اسم بنده نمیباشد و ابرار اسم جمع هستش از ریشه برَرَ. به معنی نیکوکاران، نیکان
من از روستای سید ابرار هستم که همگی شان سید حسینی هستند و نسبشان به حضرت امام حسین(ع) میرسد. حضرت حاجی سید نواز علی حسینی شجره نامه (نسب نامه) دارند که نسل به نسل منتقل شده و به ایشان رسیده است که نسبت ایشان به حضرت محمد (ص) را نشان می دهد. روستای سیدبار، روستایی سنی حنفی مذهب هستند .
البته بجز مولوی عبدالرحیم ریسی و خانواده ایشان که امام جمعه روستای سید ابرار هست و حدود سی و هفت سال پیش به درخواست بزرگ روستا(حاجی سید نواز علی حسینی) به این روستا امده و در روستا ساکن شدند که امام جمعه و جماعت مسجد سید ابرار و تعلیم طلبه های این روستا رو بعهده دارند
?احسنت و درود خدا به خاندان نبی پاکش
لطفا اندکی بیشتر در خصوص این روستا توضیح بدهید (قدمت و مردمانش و …)

روستای سید بار ۱۸ خانوار دارد. جمعیت این روستا ۶۱ نفر است که ۲۸نفر از انها مرد و ۳۳ نفر زن هستند و از میان انها ۱۴ نفر را کودکان زیر ده سال تشکیل می دهند. سید بار روستایی جوان است و متوسط سنی در ان ۳۴ سال است. روستای سید بار با تمام روستاهای دیگر

منطقه کاملا متفاوت است. این روستا در واقع یک خانواده است. سرپرست و بزرگ خاندان این خانواده بزرگ، حضرت حاجی  سید نواز علی حسینی هستند و  دیگر ساکنان این روستا، فرزندان و نوه های او و یک پسرعموی ایشان، سید کمال شاه حسینی با فرزندان خودشان هستند
∆ سید جان لطفا موقعیت روستا رو بفرمایید و قدمت این روستا چقدر است و ایا این روستا از قبل بوده یا اینکه اجداد و نیاکان مردمان این روستا خودشان این روستا رو بوجود اوردند
روستای سید بار در یک دشت وسیع و مسطح واقع شده است و تا فاصله ۱۸ کیلومتری این روستا، هیچ کوهی وجود ندارد. روستای مریدار و از سمت شمال و روستای سومار بازار از سمت جنوب، روستای چیلشر از سمت مشرق و روستای دیولی از سمت مغرب، نزدیکترین روستاها به روستای سید بار هستند. روستای سید بار از دو سمت مشرق و مغرب به دو هوتک، از سمت شمال به جاده و از سمت جنوب به آبگیر دیگر

محدود میشود .روستای سید بار نسبت به روستاهای مجاور خود قدمت بیشتری دارد‌. سید غلام محمد شاه اولین فردی است که با خانواده خود در این روستا ساکن شده است. پیش،از این منطقه ای که اکنون سید بار خوانده میشود ، خالی از سکنه بوده و کسی در آن سکونت نداشته است . سید غلام محمد شا حدود ۴۵۰ سال پیش به این منطقه امده اند و انجا اقامت گزیده اند. با ایشان به خاندان پیامبر(ص) این منطقه به سید بار شهرت یافت. بنابر گفته محلی ها و ریش سفیدان منطقه حدود ۴۰۰ سال پیش ترکان به این منطقه حمله کرده اند و به غارت اموال مردم انجا پرداخته اند و از انها باج و خراج سنگین گرفته اند. با فشار زیاد ترکان، سید غلام محمد شاه از منطقه خارج شده اند و به پاکستان مهاجرت کرده اند. ایشان به مدت ۵۰ سال در سند (یکی از خروج ترکان از منطقه دوباره به سید بار بازگشتند. روستای سید بار از جنبه دینی و مذهبی در منطقه شناخته شده است.

?چه ویژگی و وجه متمایزی روستای شما دارد که شما میفرمایید از جنبه دینی و مذهبی در منطقه شناخته شده است؟اولین نماز جمعه در منطقه در این روستا خوانده شده است؛ یعنی در زمان سید محمد شاه، حدود ۳۵۰ سال پیشی، افتتاح شده است. در آن زمان حتی در سطح شهر چابهار هم نماز جمعه برگزار نمیشده

مسجد جامع سید بار بیش از ۳۵۰ سال قدمت دارد . چند سال پیش به دلیل کمبود جا و ازدحام جمعیت ساختمان قدیمی جامع را تخریب و ساختمان بزرگتری بنا کردند

در این روستا کتابخانهای مذهبی وجود دارد که مورد استفاده طلاب این روستاست. سید بار مدرسه ندارد و دانش اموزان این روستا برای تحصیل بهتر روستاهای مجاور میروند اما از نظر اموزشی مذهبی و دینی سید بار جایگاه خاصی دارد. در مسجد جامع کلاس قران و علم فقه برگزار میشود و طلبه ها از روستاهای مجاور به اینجا می ایند

قبر سمت راست متعلق به سید عبدالخالق‌شا سرپرست پیشین روستا و دایی پدربزرگم هستن که جانشین ایشون شدن و قبر سمت چپ متعلق به سید محمدشریف‌شا برادر ناتنی سیدعبدالخالق‌شا هستش. این بزرگان از اولیا و صاحب کرامات بودن. البته در ابتدا قبرای این بزرگواران در مسجد نبود. زمانی که سمت رو بزرگتر کردن و تا قسمت قبرا مسجد پیش رفت دیگه ناخواسته قبرا در قسمت پیشگاه مسجد قرار گرفجالبه ?سید جان لطفا در مورد خود روستا برایمان بگو ؟؟

 روستای ما از دو قسمت درونی و  بیرونی تشکیل شده .دور تا دور قسمت درونی که ما اونجا اقامت داریم – دیواری کشیده شده و غریبه ها اجازه ورود به آونجا رو ندارند.تمام ساکنان درونی روستای که در قسمت درونی سکونت دارند با هم قوم خویش خیلی نزدیک هستند. 

قسمت بیرونی مخصوص مهمانان مییاشد و مسجد جامع و عیدگاه در قسمت بیرونی قرار دارند. در قسمت بیرونی اتاقهایی برای مهمومانمون درشت کردیم ما تو این روستای تنها یک اشپزخانه داریم که در مرکز قسمت درونی روستا قرار گرفته است. غذای مورد استفاده تمام اهالی روستا در همین یه اشپزخانه طبخ می شه
غالبا صبحانه ، ناهار و شام زیر سایه بان بزرگی که جلوی خانه حاجی هستش جمع میشیم و غذامون رو میخوریم
?واقعا جالبه امیدوارم در همه حال موفق باشید اما در مورد آشپزخانه این روستا که بسیار برایمان تازگی دارد و در عصر حاضر این اتحاد و همدلی رو در یک خانواده کمتر میشه دید ولی الحمدلله در روستای شما چندین خانوار باهم اتفاق نظر و همدل هستند  لطفا در مورد مایحتاج روزانه و وسایل اشپزخانه هم توضیحاتی رو بفرمایید که چگونه تهیه و بین هر خانوار تقسیم شده اند (برنج ، گوشت و ‌….)

?جالبه بگم که حتی یک نفر از اهالی روستای سیدبار کارمند نیستن و شغل خاصی ندارند حتی به همون کشاورزی که پیشه رایج منطقه است هم مشغول نیستند و جالبه که بگم بنده اولین کسی هستم که اومدم دنبال شغل.
تو منطقه ما نگاه خاصی به سادات میشه و جالبه بگم که غالب مایحتاج روستا از کمک‌های مردمی تهیه میشه. زنان روستا به اتفاق تو آشپزخونه جمع میشن و به کمک هم غذای کل روستا رو طبخ میکنن. در آخر هم مادربزرگمون که بزرگ زنان روستا هستن سهم همه رو جدا جدا در نظر میگیرن و موقع ناهار یا شام زیر سایه‌بان بزرگ روستا جمع میشیم و جاتون خالی….
خلاصه واس ما عادیه ولی واس عزیزان خیلی جالبه
? بچه های کوچیک برای بازی کردن و ….تو همون محوطه دیوار بازی میکنند
یا اینکه نمیشه و همانند یک خندقی هست این دیوار
لطفا قدمت این دیوار رو بگین و اولین بار بفکر کی افتاد و چرا ساختنش ؟
?غالبا تو همون دیوار ولی بیرون هم مشکلی نیست
?درباره قدمت دیوار نپرسیدم ولی از زمانی که من یادم میاد دیوار بوده
?برای اینکه پرده و حجابی باشه بین زنان و سادات روستا و غریبه‌ها و با این دیوار زنان روستا راحت‌ترند
?سبک معماری چگونه است؟؟ آیا از روی بنای خاصی ساخته شده اینمسجد؟؟؟ مسجد؟؟؟
?فک نکنم از روی بنای خاصی ساخته شده باشه. ی مسجد معمولیه. البته شاید معماریش به سبک مساجد پاکستان باشه چون بناهاش پاکستانی بودن. مصالح به کار رفته در مسجد کنونی آجر و سیمان هستش. قبلا خشت و گل بود. البته هنوز کانل کامل نیست
?مردم سید بار به چه زبانی تکلم میکنند ؟
?زبان رایج روستای سیدبار جدگالی است. زبان جدگالی شاخه‌ای از زبان سندی پاکستانی است. غالب روستاهای منطقه به این زبان تکلم می‌کنند. زبان بلوچی زبان دوم مردم این روستاست. اکثر مردم روستای سیدبار به زبان جدگالی تکلم میکنند و این زبان، زبان مادری انهاست. اما در کنار آن به زبان بلوچی نیز مسلط هستند. در این زبان حروف و واژگانی هست که تلفظ و فهم ان برای غیر جدگالی زبانان دشوار است. ابا (بابا)، اما (مادر)، مامو (دایی)، ماسی (خاله)، کاکو (عمو)، پپی (عمه) پانی (اب)، مانی (نان)، ساج (خورشید) از نمونه واژگانی هستند که در در زبان جدگالی کاربرد دارد.